بیان مجازات روزه خواری توسط وکیل پایه یک

قطعاً برای شما هم سوال خواهد بود که چه کسانی شامل مجازات روزه خواری و چه کسانی از این مجازات تبرئه هستند، در این مقاله “بیان مجازات روزه خواری توسط وکیل پایه یک” قصد داریم همراه وکیل پایه یک دادگستری به تمامی سوالات شما پاسخ دهیم.

– شما می توانید سوالات خود را در آخر همین صفحه برای ما ارسال فرمائید تا در سریع ترین زمان ممکن به سوالات پاسخ داده شود.

مجازات روزه خواری در کشور ایران

روزه خواری در انظار عمومی علاوه بر اینکه از دیدگاه دین حرام است مجازات هم خواهد داشت

در قوانین مجازات ایران ماده قانونی در این خصوص در نظر گرفته نشده اما با کمی بررسی درسایر مواد قانونی،

روزه خواری یک جرم محسوب میشود.طبق ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی،هر شخصی که در مکان های عمومی و ملا عام دست به عمل حرام بزند،

ن تنها محکوم به ۷۴ضربه شلاق بلکه محکوم به حبس از ۱۰ روز الی ۲ماه خواهد شد.

اگر این عمل دارای کیفر نباشد اما به صورتی باشد که باعث جریحه دارشدن عفت عمومی شود،

شخص خاطی به ۷۴ ضربه شلاق یا ۱۰روز الی ۲ماه حبس محکوم خواهد شد.

*نکته بسیار مهم:

زمانی روزه خواری جرم محسوب میشود که در انظار عمومی صورت گیرد و به صورت کاملا عمدی باشد،

اگر این عمل به صورت غیر عمد یا سهوی صورت گیرد شخص مرتکب جرم نشده است.

✔ بیشتر بخوانید : وکیل پایه یک در مجازات فحاشی و تهدید

مجازات روزه خواری برای افراد غیر مسلمان

به این نکته دقت کنید که این ماده شامل افراد غیر مسلمان هم میشود از آنجایی که روزه گرفتن برای این افراد واجب نیست،

اگر در ملاعام روزه خواری نمایند مرتکب جرم شده اند و برابر قوانین اسلامی مجازات خواهند شد.

جرم و حکم روزه خواری در خودرو

مطابق ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی:

انجام هر کار حرامی در انظار عمومی جرم تلقی میشود و با شخص مذکور برابر قانون برخورد خواهد شد،

طبق این ماده،تظاهر به روزه خواری در خودرو شامل این حکم میشود به این دلیل که قانون گذار عبارت انظار عمومی و معابر را قید کرده است

بنابراین خودرو هم شامل این ماده خواهد شد،به عبارتی دیگر اگر فردی در خودروی شخصی خود روزه خواری انجام دهد

مامورین انتظامی اجازه برخورد با آن شخص را دارند و ن تنها مجرم با بیان اینکه خودرو حریم شخصی است نمی تواند خود را تبرئه کند بلکه با وی برابر قانون برخورد خواهد شد.

مجازات روزه خواری برای سه دسته از افراد

۱.داشتن عذر شرعی برای روزه نگرفتن

اگر کسی برای روزه نگرفتن عذر شرعی داشته باشد،

همانند زمانی که مسافر است و یا زمانی که دچار بیماری خاصی شده است که در صورت روزه گرفتن بیماری او تشدید خواهد شد،

با وجود اینکه روزه گرفتن بر او واجب نیست به هیچ عنوان حق ندارد در مجامع عمومی روزه خواری نماید

۲.نداشتن عذر شرعی برای روزه نگرفتن

اگر شخصی بدون داشتن عذر شرعی اقدام به روزه خواری نماید،در صورتی که این عمل بر او واجب باشد

علاوه براین که مرتکب گناه شده،قضا و کفاره هم بر او واجب میشود.و در صورتی که درملاعام دست به این عمل زند شخص خاطی به مراکز قضایی تحویل داده خوهد شد.

۳.روزه نگرفتن و انکار کردن واجبیت آن

اگر شخصی روزه نگیرد و واجب بودن روزه را انکار کند،در صورتی که منکر شدن آن،به انکار خدا یا پیامبر گردد،

مرتد است و احکام ارتداد بر او جاری میشود.

مجازات روزه خواری در انواع کشورهای اسلامی

کشور	مجازات
عربستان	شلاق،زندان و در صورت بیگانه بودن فرد تبعید است
قطر	۳ ماه حبس یا ۳۰۰۰هزار ریال جریمه
عراق	۵ روز حبس
بحرین	۳ ماه حبس
اردن	یک ماه حبس و مبلغ ۲۵ دینار جریمه
کویت	۱ ماه حبس یا ۱۰۰ دینار جریمه
امارات	یک ماه حبس یا ۲۰۰۰ درهم جریمه
سومالی	اعدام
عمان	چندین ماه حبس

افرادی که شامل مجازات روزه خواری نخواهند بود

با وجود اینکه روزه خواری عملا حرام میباشد اما ممکن است برخی انسان ها به دلیل مشکلات جسمی و یا عذر شرعی که دارند نتوانند روزه خود را به جای آورند

به عنوان مثال مسافران و یا بیماران بر اساس احکام اسلامی جایز است

که روزه خود را به جای نیاورند اما این سخن در حریم شخصی خود ممکن خواهد بود و شامل اماکن عمومی و ملاعام نمی باشد

که در این صورت شخص حتی با وجود عذر شرعی و یا هر دلیل دیگری نمیتواند به صورت آشکارا اعمالی چون آشامیدن،

استعمال دخانیات و از این دست اعمال را انجام دهد که در صورت انجام این اعمال برابر قوانین مجازات اسلامی با وی برخورد میگردد.

به استثنا افراد فوق اگر شخصی در شرایط بحرانی به سر ببرد و اوضاع او بسیار بد و ناخوشایند باشد به طوری که ملزم به خوردن آب و یا قرص دارویی خویش گردد شامل قوانین مجازات روزه خواری نخواهد شد.

برای مجازات روزه خوران به قانون احتیاجی نیستبه این نکته توجه داشته باشید که،

ماه مبارک رمضان برای تمام افراد جامعه دارای منزلت و شکوه خاصی میباشد و تمام اقشار جامعه حرمت این ماه عزیز را حفظ میکنند

که این امر باعث میگردد هر شخص به خودی خود،شخص روزه خوار را امر به معروف و نهی از منکر کند،

البته مراحل امر به معروف و نهی از منکر حتما باید رعایت شود که در عنوان بعد مختصرا به آن خواهیم پرداخت.

امر به معروف و نهی از منکر شخص روزه خوار

همانظور که در عنوان قبلی گفته شد برای امر به معروف و نهی از منکر کردن حتما باید طبق چارچوب خاصی پیش بریم.

– در اولین مرحله انکار قلبی را باید در نظر بگیریم به این صورت که تمام افراد جامعه

باید نگاه خاصی نسبت به شخص روزه خوار داشته باشند تا شخص روزه خوار متوجه اعمال نادرست خود شود،

به عنوان مثال در اماکن عمومی به او بی توجهی شود.

– در دومین مرحله که تاکید زبانی نام دارد با در نظر گرفتن اینکه امر به معروف ما خطر جانی و مالی برای ما به همراه ندارد

و با در نظرگرفتن ادب و احترام و مهربانی به شخص روزه خوار تذکر خواهیم داد.

– در سومین مرحله که به مرحله عمل معروف است منجر به تنبیه فیزیکی و مالی شخص میگردد،

که حتما باید در چارچوب قانون و توسط ضابطان قضایی(مامورین انتظامی)انجام گیرد چون فقط این اشخاص حق اجرای سومین مرحله را خواهند داشت.

روزه خواری از زبان وکیل پایه یک دادگستری:

اثرات ارشادی یا همان امر به معروف و نهی از منکر به مراتب بیشتر از مجازات های قضایی تاثیر گذار خواهد بود،

البته تجربه اثبات کرده است که برخوردهای قانونی به مراتب اثرات منفی زیادی بر جای خواهد گذاشت،

اگر تمام افراد جامعه خود را ملزم به امر به معروف و نهی از منکر کنند محیط جامعه برای این اشخاص بسیار نا امن خواهد شد،

به عنوان مثال اگر در اماکن عمومی با زنی که حجاب خود را رعایت نکرده است

نگاهی خاص داشته باشیم تا به اشتباه خود پی ببرد و یا تذکر داده شود و یا با مهربانی از با حجاب استقبال کنند به طور قطع زن بدحجاب خود را اصلاح خواهد کرد.

آیا در زمان پیامبر(ص) یا خلفا با روزه خواری برخورد می شده است؟

در تمام تاریخ اندیشمندان بزرگ شیعه به موضوعات مختلف دینی اشاره کرده اند از جمله این اشارات حکم روزه خواری میباشد،

اگر کسی در ماه مبارک رمضان بدون داشتن عذر شرعی مرتکب روزه خواری شود و یا به صورت عمد در اماکن عمومی اقدام به روزه خواری کند

در صورتی که توسط حاکمین شرعی اثبات شود برای بار اول و همچنین بار دوم او تعزیر (مجازات) میگردد،

اگر برای بار سوم هم نسبت به این عمل اقدام کرده و ماه مبارک رمضان را کوچک شمارد با اختلاف بسیار اندکی که بین علما وجود دارد حکم شخص گناهکار اعدام میباشد.

براساس روایات صحیحه سماعه از امام علیه اسلام پرسش شده رَجل أخذ فی شَهر رَمضان و قد افطر ثلاث مرات و قد رفع الی الامام ثَلاث مرات؟

فردی در ماه میهمانی خدا ۳ بار مرتکب روزه خواری شده است و اینکار را به صورت عمد و در ملاعام انجام داده است

و فی الحال برای او حکم مجازات بریده اند از دید شما چه باید کرد،امام علیه اسلام فرمودند:

یقتل فی الثالثة،در صورتی که آن شخص برای بار سوم مرتکب این عمل فی نفس شده است باید کشته شود.

روایات مشابه

به تعدادی از این روایات که امام باقر سلام الله علیه فرموده اند میپردازیم:

۱.روزی مردی را که بدون داشتن عذر شرعی روزه خواری کرده بود به دیدار امام علی علیه اسلام آوردند

امام علی علیه السلام به جهت اقتنام شمردن ماه مبارک رمضان به آن شخص سی و نه شلاق زد.

۲.روزی شخصی به نام نجاشی که از شاعران زمان امیرالمومنین(ع) بود

را به دلیل اینکه در آشکارا شراب نوشیده بود نزد امام علی (ع) آوردند.

امام علی(ع) دستور دادند که ابتدا به او صد ضربه شلاق زده و سپس آن را زندانی کنید

در فردای آن روز او را از زندان بیرون آورده و به او هشتاد ضربه شلاق دیگر بزنید.

نجاشی اعتراض کرد و گفت:

به چه دلیل مرا به زندان برده و بعد از آن هم مرا شلاق زدید

امام علی علیه السلام فرمودند:

به دلیل اینکه در ماه مبارک رمضان به صورت آشکارا روزه خواری کردی و حرمت ماه میهمانی خدا را در هم شکستی.

مطالب پیشنهادی مرتبط

✔ وکیل دادگستری و بیان مجازات کلاهبرداری اینترنتی    

✔ وکیل پایه یک کیفری و مجازات جعل امضا